تاثیر رتینوئیک اسید تمام ترانس و ترکیب آن با سیس پلاتین بر روی بقاء رده سلولی سرطان معده(ags)

مقدمه و هدف: رتینوئیک اسید تمام ترانس یکی از ترکیبات گروه رتینوئیدها است که بر روی رشد، تمایز و القاء آپوپتوز در سلول های سالم، پیش سرطانی و سرطانی موثر می باشد. سیس پلاتین، یکی از داروهای موثر در درمان اغلب سرطان ها است که با اتصال متقاطع به dna موجب آپوپتوز می گردد. مطالعات اخیر اثرات هم افزایی رتینوئیک اسید با سیس پلاتین بر روی برخی از رده های سلولی سرطان ملانوما و تخمدان را نشان داده است و لذا در این مطالعه اثرات هم افزایی ترکیب رتینوئیک اسید با سیس پلاتین در رده سلولی سرطان معده (ags) مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی رده سلولی سرطان معده در محیط rpmi-1640 کشت داده شد و سپس تاثیر رقت های مختلف رتینوئیک اسید و سیس پلاتین بر روی این سلول ها به روش های ارزیابی کلونی و رنگ آمیزی آکریدین و اتدیوم بروماید بررسی شد. نتایج: یافته ها نشان داد که رتینوئیک اسید تمام ترانس به تنهایی اثر قابل ملاحظه ای بر روی مرگ رده سلولی سرطان معده نداشت ولی ترکیب درمانی رتینوئیک اسید تمام ترانس با سیس پلاتین باعث افزایش مرگ سلولی نکوز و آپوپتوز شد. در سلولهایی که با 10 میکرومولار رتینوئیک اسید تمام ترانس و 5 و 10 میکروگرم سیس پلاتین تیمار شده بودند آپوپتوز بیشتری نسبت به گروههای تیمار با یک دارو مشاهده شد (p<0.001). به نظر می رسد حساسیت این رده سلولی نسبت به رتینوئیک اسید تمام ترانس وابسته به غلظت سیس پلاتین است. نتیجه نهایی: استفاده همزمان غلظت های پایین رتینوئیک اسید تمام ترانس با سیس پلاتین برای درمان سلولهای سرطانی موثرتر از استفاده به تنهایی از این داروها است.